Zalety i wady kortów ziemnych

Zalety i wady kortów ziemnych
Wierzchnia warstwa kortu stanowi mączkę ceglaną bez dodatku gliny (tzw. zerówkę). Niższe warstwy tworzą z reguły: warstwa dynamiczna zawierająca mączkę z dodatkiem gliny, drobny żużel i warstwa grubego żużlu.
Mimo relatywnie niskich kosztów budowy kortów ziemnych, nie są one tanie w utrzymaniu i wymagają codziennych prac pielęgnacyjnych, takich jak: polewanie wodą, szczotkowanie po każdej grze i uzupełnianie ubytków. Przed każdym sezonem na kortach ziemnych odkrytych powinno się przeprowadzić renowację warstwy wierzchniej.
Mączka ceglana sprzyja defensywnej grze, ponieważ piłka odbija się wysoko, znacznie tracą prędkość (według niektórych źródeł aż o 41%), dając graczom więcej czasu by dobiec do piłki. Ponadto nawierzchnia ziemna pozwala na dużą swobodę ruchu, w tym wykonywanie doślizgów.
Na kortach ziemnych istotnymi atutami są cierpliwość i dobre przygotowanie motoryczne, wymiany są dość długie, siła uderzenia nie jest tak istotna jak regularność oraz taktyka.
Korty ziemne posiadają stosunkowo miękką warstwę wierzchnią, dzięki czemu poruszanie się po nim mniej obciąża stawy, a upadki nie są tak groźne jak w przypadku kortów twardych.
Niezwykle przydatną cechą kortów ziemnych jest możliwość dokładnego zlokalizowania miejsca odbicia piłki, ponieważ na nawierzchni z mączki wyraźnie widać wszystkie ślady. Oczywistą wadą kortów ziemnych jest ogrom pracy wymagany do utrzymania kortów w stanie pozwalającym na komfortową grę. Bardzo pracochłonne są prace przygotowawcze, takie jak montowanie plastikowych linii, uzupełnianie mączki, wyrównywanie pola gry, zraszanie kortu czy szczotkowanie.